H&M is een van die bedrijven die periodiek wordt geconfronteerd met rapportages dat ze -ondanks hun fraaie beloften en ambities- toch steeds weer niet in staat blijken om de productie in den vreemde op een wijze plaats te laten vinden die het Europese management zo graag uitdraagt. Business & Human Rights Resource Center meldde onlangs in een rapport weer 156 gevallen van uitbuiting in H&M’s fabriek in Myanmar. Die gevallen zouden tussen begin 2022 en 2023 hebben plaatsgevonden. En H&M komt niet verder met het haar reactie dan: ‘ we gaan het nu uitzoeken’.
Huh? Ook collegae hebben moeite hun ‘money’ te leggen waar hun ‘mouth’ vol van is.
Zo heeft Ralph Lauren ook werk aan de winkel wat betreft omstandigheden in hun productielocaties en liet collega-keten Zara via het moederbedrijf Inditex weten een geleidelijke exit uit Myanmar te overwegen. Geleidelijk? Hoe geleidelijk?
We nemen het onderwerp concreet toch wel net zo serieus als in onze PR en marketingcommunicatie, toch?